انسان از ابتدا براي زدودن پليديها از تن، جامعه، مسكن، اشياء و ادوات خود از آب استفاده مي نموده و اين حلال پاك كننده، همگاني، فراواني، فراواني و ارزاني، هزاران سال متداولترين وسيله شستشو براي بشر بوده است. يكي از ويژگيهاي بارز بشر متمدن، علاقه مندي قطري او به برطرف كردن پليديها و بوي ناخوشايند حاصل از آن و جايگزين ساختن آن با رايحه خوش بوده است. در واقع هنگامي كه نخستين طليعه تمدن در جهان پرتو افكند، انسان همواره به نظات شخصي و آراستگي ظاهري خود بويژه در ارتباط با همنوعان خود بها داده است. اين روند كه از استحمام در جريان رودخانه ها و درياچه ها آغاز شد به موازات پيشرفت تمدن، راه ترقي و تعالي پيمود و صنايع شوينده و بهداشتي حاصل اين تكامل است.

اينك بطور مختصري به وضعيت اين صنايع و مقايسه ميزان مصرف سرانه آن در ايران مي پردازيم:

صابون

در ايران حدود 210 واحد توليد كننده صابون با ظرفيت اسمي حدود -/2900 تن در سال وجود دارد كه انواع صابونهاي آرايشي، بهداشتي، صنعتي، صابون، مايع و صابون بچه توليد مي كنند در سالهاي اخير به دليل كمبود مواد اوليه و ساير مشكلات تنها از 25 % ظرفيتهاي نصب شده استفاده كرده اند. طبق آمار موجود، مصرف سرانه صابون طي سالهاي اخير 75/0 كيلوگرم برآورد شده و در مقايسه با كشورهاي پيشرفته صنعتي و مطابق آمار، مصرف سرانه اين محصول در آمريكا 9/1 كيلوگرم و در ژاپن 8/1 كيلوگرم بوده است.

پودر

در ايران شوينده هاي مركب بصورت پودرهاي بسته بندي شده از سال 1330 به تدريج وارد گرديده و به مصرف كنندگان معرفي شد. اولين محصول تجارتي با نام «فاب» به بازار ايران عرضه شد و سپس محصولات مشابهي يكي پس از ديگري وارد گرديد و بتدريج مصرف‌كنندگان به مزاياي آني پي برده و مصرف اين محصولات سير صعودي تندي را در پيش گرفت. در سال 1338 اولين كارخانه‌ي توليدي شوينده با ظرفيت 750 تن در سال شروع به كار نمود و سپس واحدهاي توليدي ديگر به ساخت و عرضه آن پرداختند. در حال حاضر پنج واحد توليدي مجاز شناخته شده در سطح كشور وجود دارد كه سه واحد در تهران، يك واحد در ساوه و يك واحد در قزوين به توليد پودر مبادرت مي نمايند كه عبارتند از: پاكسان، پاك وش، توليپرس ، نيكان شيمي و پاكنام . ظرفيتهاي اسمي نصب شده آماده بهره برداري حدود 800/347 تن در سال است كه بعلت مشكلات مربوط به تأمين مواد اوليه مورد نياز، طي سالهاي اخير زير ظرفيت توليدي و با 5/47 درصد ظرفيت اسمي كار كرده اند.

لازم به ذكر است كه شركتهاي پاكنام و پاك وش طرح افزايش توليد خود را به ترتيب تا 72000 تن و 36000 تن در دست اقدام دادند و با احداث يك واحد توليدي توسط شركت شيميايي بهداشتي با ظرفيت -/100 تن كه در سال 74 به بهره ورداري رسيده است ظرفيت اسمي واحدهاي توليدي به -/530 تن خواهد رسيد.

طبق آمارهاي منتشر شده، مصرف سرانه پودر در سالهاي اخير 2/3 كيلوگرم بوده كه بسيار پايين تر از استانداردهاي بين المللي است. ميانگين مصرف سرانه پودر در كشورهاي پيشرفته بالاتر از 10 كيلوگرم و ميانگين مصرف سرانه پودر كه از سوي سازمان جهاني بهداشت اعلام گرديده است، حدود 7 كيلوگرم براي هر نفر بوده است.